یکی از این حقوق حضور پیدا کردن در جامعه و استفاده از امکانات موجود که در خور ارزش و منزلت بانوان ایرانی است می باشد که از نمونه آن حق کار کردن است، که این را نیز باید خاطر نشان کرد که کار کردن زنان مسلمان در جامعه دارای شرایط و ظوابط خاصی می باشد که باید تمام آنها مد نظر قرار بگیرد و افرادی که می توانند این شرایط را اجرا کنند، در صورت نیاز و خواستن می توانند کار مشخصی را انجام دهند.
از نمونه دیگر حقوق بانوان مسلمان ورزش کردن است که به دلایل عرفی، اجتماعی و دینی، اجرای این ورزش ها باید در زمان و محل مخصوص خود انجام شود تا آنها از گزند آسیب ها و مشکلات اجتماعی که احتمال دارد در زندگی و رفتار آنها گزندی وارد کند مسون بمانند.
لازمه اجرای درست و قانونی این حق بانوان داشتن محلی مخصوص ورزش بانوان است تا در آن محل خانم ها نیز همانند آقایان بتوانند ورزش های مورد نیازی که برای آنها مفید است را انجام دهند تا هم به دستورات دین مبنی بر انجام ورزش جامه عمل پوشیده باشند، هم اینکه با ورزش کردن خود روحیه ای شاداب و با سلابت به دست آورند تا بتوانند کانونی گرم و شاداب برای اعضای خانواده خود فراهم کنند.
اما این را نیز باید درنظر داشته باشیم که خانم ها به دلایل بسیار زیاد مختلفی که هم از نظر دین مبین اسلام که رموز مختلف آن پس از ۱۴۰۰ سال در حال کشف شدن است و هم از نظر طب و علوم پزشکی از انجام بعضی از امور و یا حضور در بعضی محافل منع شده اند.
چندی پیش خبری به نقل از یکی از اعضای شورای شهر ورامین در رسانه های شهرستانی منعکس شد مبنی بر اینکه شورای شهر در نظر دارد تا پارک خانواده را به عنوان پارک بانوان تغییر پیدا کند تا بانوان ورامینی نیز هم از نعمت محل ورزش مخصوص بانوان برخوردار شوند، هم اینکه بانوان ورامینی نیز بتوانند همانند زنان تهرانی در این محل به دوچرخه سواری بپردازند.
اکنون سوال اینجاست که این طرح تا چه اندازه ای کارشناسی شده است؟
طرحی که در کلان شهر تهران توسط بانوان به اصطلاح متمدن مطرح شد و در ابتدای اجرا نیز در محل های مخصوص بانوان اجرایی شد، اما پس از گذشت چندین هفته این ورزش از محل ورزش مخصوص بانوان به بوستان های سطح شهر کشیده شد تا جایی که دختران به همراه پسران به این ورزش پرداخته و بعضاً با یکدیگر مسابقه نیز می دهند.
در ظاهر امر شاید برای بعضی از افرادی که به دنبال تمدن و فرهنگ غربی باشند ایرادی نداشته باشد، ولی فرهنگ اسلامی و ایرانی، فرهنگی غنی است، به بانوان این اجازه را نمی دهد زیرا زنان به دلیل شرایط فیزیولوژیکی خود، برای جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی بعدی آن را اجرا کنند.
از سوی دیگر دین مبین اسلام که اعضای شورای اسلامی شهر ورامین به دلیل اهمیت کارشان باید با آن کاملاً آشنا باشند، به بانوان اجازه سوار شدن بر زین را نداده است که از نمونه آن روایات و احادیث پیامبر و ائمه می باشند که از نمونه آن می توان به روایتی از امام صادق(علیهالسلام) نام برد که از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل میکنند: که حضرت از سوار شدن زنان بر زین نهی کردهاند.(۱)
در ادامه میفرمایند: زین مرکب نفرین شده ای برای زنان است. (۲)
این دو روایت، بانوان را از نشستن بر زین و سوارکاری نهی میکند و شدت نهی در روایات دوم به حدی است که مرتکب این عمل مورد نفرین امام صادق(علیهالسلام) قرار گرفته است.
امام صادق (علیهالسلام) در ضمن روایت دیگری که علائم آخرالزمان را بیان میکنند، چنین فرمودند: «(در آن زمان) زنان بر زینها سوار میشوند». (۳) از سوی دیگر طبق روایاتی که از حضرت مهدی(عج) در کتاب«مِکیال المکارم» نوشتۀ آیتالله محمد تقی موسوی اصفهانی، که یکی از کتابهای معتبر و با ارزش در زمینۀ مهدویت است، یکی از خواسته های آن حضرت از شیعیان شناختن و درک نشانه های آخر الزمان است، که این خود تلنگری برای همه مسلمین به خصوص شیعیان است.
امیر مومنان علی(علیهالسلام) در حدیثی با اشاره به این نهی، میفرمایند: «زنان خود را، بر زینها سوار نکنید، که این کار باعث تحریک و تهییج شدن آنان به سمت فساد و گناه میشود.» (۵)
بنابراین در روایات رسیده از ائمه معصومین(علیهم السلام) از سوارکاری زنان به این دلیل که باعث تحریک هیجان و مسائل غریزی و جنسی آنان و کشیده شدن به سمت فساد و گناه میشود، به شدت نهی میکند.
حال اگر پرسیده شود که ارتباط این روایات با مسئله دوچرخه سواری بانوان چیست؟ در پاسخ باید گفت، با توجه به تعابیری که در روایات آمده یعنی زین و نشستن بر زین، و در نظر گرفتن این نکته که در اینجا سوارکاری و نشستن بر اسب و امثال آن خصوصیتی ندارد، بلکه نهی متوجه نشستن بر هر زینی است؛ چه زین اسب و چه زین حیوانات دیگر باشد و یا اینکه زین دوچرخه، موتور سیکلت و وسایل نقلیه مانند آن باشد.
اگر مروری تاریخی هم به این قضیه داشته باشیم، متوجه میشویم که سیره و روش مسلمانان در صدر اسلام و تا مدتها پس از آن چنین بوده است که در مسافرتها و جابجاییها، خانمها بر کجاوه سوار میشدند و بر زین حیوانات سوار نمیشدند.
علاوه بر پیامدهای فردی دوچرخه سواری دختران؛ نباید از پیامدهای زیان بار آن در عرصه اجتماع و تهدید امنیت اخلاقی و عفت عمومی جامعه هم غافل ماند. این رفتار به خصوص از سوی دختران نوجوان و جوان در پارکها و کوچه و خیابانها با توجه به حالت نشستن بر روی دوچرخه و نوع پوششان، غالباً موجب تحریک نوجوانان و جوانانی میشود.
این را نیز باید در نظر داشته باشیم که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در برنامه های مختلف و به دفعات مسئولین کشوری در سطوح و سمت های مختلف را به پیشگری از مشکلات امر فرموده اند و فرمودند که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است.
حال باید به افراد به خصوص مسئولینی که این گونه صحبت ها را می کنند گفت: انقلاب اسلامی همانگونه که از نامش مشخص است دارای حکومت و ملت اسلامی است که اکثریت آنها پیرو مذهب شیعه و ولایت مدار هستند، پس بخاطر تعداد معدودی از افرادی که تفکراتی غیر از این را دارند نباید از اصول و خط قرمزها گذشت.
پی نوشت ها:
۱٫ وسایل الشیعه ج ۲۰ ص ۱۷۸، اصول کافی ج ۵ ص ۵۱۶
۲٫ وسایل الشیعه ج ۱۱ ص ۴۹۷
۳٫ مستدرک الوسایل ج ۱۴ ص ۲۶۱
۵٫ وسایل الشیعه ج ۲۰ ص ۱۷۸، اصول کافی ج ۵ ص ۵۱۶
انتهای پیام/م
نظر شما