روز گذشته دومین سالگرد اشغال نظامی بحرین توسط عربستان سعودی است تا از این طریق انقلاب این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس را مهار کند.

نیروهای سعودی در 15 مارس 2011 درحالی که به شدت از امواج انقلاب در جهان عرب نگران بودند، پس از سرنگونی متحدشان یعنی دولت حسنی مبارک در مصر، با حرکت اعتراضی مردم در بحرین مواجه شدند.

بحرین کشوری کوچک در خلیج فارس با جمعیتی یک میلیونی است و مردم آن نسبت به فساد، بیکاری، فقر و تبعیض‌های طایفه‌ای رژیم حاکم علیه اکثریت شیعه مردم اعتراض دارند که این اعتراضات با پاسخ سخت نیروهای امنیتی مواجه شد.

اما این مقابله رژیم نتیجه‌ای در برنداشت و اعتراضات همچنان ادامه داشت به طوری که در تظاهرات روز جمعه 12 مارس در منامه، بیش از 400 هزار نفر به میدان اللؤلؤة آمدند.

ریاض که از سرایت موج اعتراضات به شبه جزیره و یمن به شدت نگران شد نیروهای خود را روز 13 مارس مصادف دوشنبه از پل ملک فهد وارد خاک بحرین کرد و ابتدا با حفاظت از کاخ سلطنتی، ساختمان‌های مربوط به ارتش و ساختمان نخست وزیری برای سرکوب انقلاب وارد عمل شد.

نیروهای سعودی پس از این نقش فعالی در سرکوب‌ها ایفا کردند و با حمله به منازل رهبران انقلاب آنها را دستگیر کردند تا سکوت بر جزیره بحرین دوباره حکمفرما شود.

رژیم سعودی همچنین نقش فعالی در سازماندهی و اعزام نیروهای سلفی و وهابی از کشورهای منطقه برای سرکوب مردم بحرین ایفا کرد.

سعودی‌ها تلاش کردند تا انقلاب بحرین را حرکتی طایفه ای از جانب شیعیان با حمایت جمهوری اسلامی ایران نشان دهند تا از این طریق افکار عمومی در منطقه را متقاعد کند که ریاض برای مقابله با قدرت‌گیری شیعیان در خلیج فارس وارد عمل شده است.

عربستان با بهانه طایفه‌ای و اختلافات با ایران، آمریکا را نیز برای لشگر کشی به بحرین متقاعد کرد؛ هرچند در این زمینه اختلافات بین ناظران سیاسی وجود دارد.

برخی از کارشناسان بر این باورند که آمریکا دستور حمله به بحرین را صادر کرده ولی رسانه‌های غربی مدعی هستند که ریاض برخلاف نظر آمریکا وارد منامه شده است و واشنگتن در حال میانجی گری برای آغاز رایزنی بین طیف‌های معتدل مخالفان بحرینی با نیروهای لیبرال در داخل دربار آل خلیفه بوده است؛ ولی آنچه واضح است، این حقیقت است که اشغال بحرین برای آمریکا سودمند بود و اگر رژیم بحرین سقوط می‌کرد ضربه‌ای محکم بر استراتژی‌های امنیتی آمریکا در خلیج فارس وارد می‌شد به ویژه اینکه بحرین مقر ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در منطقه خلیج فارس است.

نکته دیگری که در اشغال بحرین باید مورد توجه قرار گیرد توجیه حقوقی سعودی‌ها برای اشغال است؛ عربستان نیروهایش تحت عنوان سپر جزیره (نیروی نظامی مشتمل از نظامیان شورای همکاری خلیج فارس یعنی عربستان، کویت، قطر، بحرین، امارات عربی متحده و عمان ) وارد بحرین شد.

عربستان مدعی بود که بحرین با یک تهدید خارجی از جانب ایران مواجه است و به این بهانه وارد عمل شده اما نکته تناقص آمیز اینجاست که عربستان برای توجیه ورود خود به بحرین در اساسنامه مربوط به نیروهای سپر جزیره تغییر ایجاد کرد و ورود این نیروهای به کشورها را در زمان تهدید خارجی به مواجه شدن با هر تهدید که اعم از داخلی و خارجی باشد تغییر داد.

در پایان می‌توان گفت که اکنون عربستان دوسال پس از این حمله با وجود هزینه های زیادی که این ماجراجویی برایش در بر داشت نتوانست به اهدافش دست پیدا کند که آن مهار انقلاب بحرین بود.

سعودی‌ها نتوانستند نیروهای قطری، کویتی و عمانی را برای ورود به بحرین متقاعد کند و با حمله نظامی اختلافات در داخل شورای همکاری را عیان تر از گذشته کرد و از همه خطرناک تر انتقال اعتراضات از بحرین به شرق عربستان را بیش از پیش به همراه داشت.