به گزارش سرویس اجتماعی آفتاب ری، به نقل از راه مبین؛ شهرستان شهریار با جمعیتی بالغ بر 500 هزار نفر همواره جزء شهرستان‌های علاقه‌مند و صاحب سبک در امر ورزش محسوب شده و می‌شود و گواه این مدعا نیز حضور قهرمانان و مدال‌آوران این شهرستان در رشته‌های مختلف تیم‌های ملی کشورمان است که از نمونه‌های بارز آن می‌توان به تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان اشاره کرد.

وجود این قهرمانان و مدال‌آوران در این شهرستان در نقشه کوچک به خودی خود می‌تواند موجبات علاقه‌مندی و سوق یافتن هرچه بیشتر ساکنان این دیار به ویژه جوانان به سمت ورزش را فراهم کند اما مشروط به اینکه زیرساخت‌های لازمه فراهم باشد.

زیرساخت‌هایی که امروز با گذری گذرا در سطح شهرستان به این نتیجه خواهیم رسید که نه‌تنها مهیا و فراهم نیست بلکه شاید اصلا وجود خارجی هم نداشته باشد.

در این میان لزوم توجه به ورزش‌های باستانی همچون ورزش‌های زورخانه‌ای که همواره جزو ورزش‌های سنتی ایرانیان محسوب می‌شود به واسطه معنویاتی که در این قبیل ورزش‌ها جاری است بر کسی پوشیده نیست.

به منظور نیل و توجه بیشتر به این مسئله از حدود چند سال پیش تاکنون کلنگ ساخت نخستین و تنها زورخانه پهلوانی شهریار با همت دو نهاد دخیل در این مهم یعنی شهرداری شهریار و تربیت‌بدنی این شهرستان به زمین خورد و موجبات ایجاد شعفی شاید بی‌مانند را در میان علاقه‌مندان به این رشته فراهم کرد.

در ابتدا زمان دقیقی برای افتتاح این پروژه اعلام نشده بود و مردم علاقه‌مند به این ورزش با نگاه‌های گاها مملو از سئوال خویش شاهد پیشرفت‌های قطره‌چکانی این نهاد بودند.

این نگاه‌های منتظر ادامه داشت تا اینکه احمد عبدالوند رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان شهریار خبر از افتتاح این مجتمع پهلوانی در اواسط تابستان داد که در ذیل به آن اشاره شده است‌:

"احمد عبدالوند امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در شهریار با اشاره به اهداف و برنامه‌های اداره ورزش و جوانان شهرستان شهریار به منظور ارتقای سطح ورزش پهلوانی در این شهرستان اظهار داشت‌:‌ زورخانه شهریار که به همت شهرداری این شهر در حال ساخت است در تابستان افتتاح شده و به بهره‌برداری می‌رسد."

پاره فوق شرح ماجرا و وعده مسئولان مربوطه به منظور افتتاح این مجتمع ورزشی در اواسط تابستان را به خوبی نشان می‌دهد اما روزهای گرم تابستان گذشت و خبری از افتتاح و حتی پیشرفت کار نبود!

این عدم وجود پیشرفت را شاید نتوان از دیدگاه مهندسی مورد بررسی قرار داد اما آنچه که به چشم می‌خورد از آن زمان تاکنون اندک تغییری به خود نیافته به گونه‌ای که علاقه‌مندان به این ورزش را باز هم ناامید ساخته و می‌سازد.

یکی از همین علاقه‌مندان در اظهاراتی جالب پیرامون همین مسئله به خبرنگار فارس می‌گوید‌: ‌ما از این پروژه‌ها که بعد از 10 سال افتتاح می‌شوند زیاد دیده‌ایم در شهریار نمونه کوچکش همان بیمارستان امام خمینی (ره) است که 20 سال طول کشید، آخر هم پول ساختش را مردم دادند!

بعد از اظهارات وی و درست زمانی که مشغول تفکر در میان جملات کوتاهش بودیم به این نتیجه رسیدیم که راست می‌گوید و شاید واقعا این پروژه نیز آیینه‌ درد دیگری برای مردم شده است.

برای پیگیری بهتر مسئله بار دیگر به سراغ رئیس اداره ورزش و جوانان شهریار رفتیم تا ضمن بیان اظهارات مردم و علاقه‌مندان به رشته پهلوانی دلیل تاخیر ایجاد شده را جویا شویم که پاسخ‌های وی در ذیل آورده شده است‌:

*دلیل تاخیرها بدقولی شهرداری است / متولی ساخت ما نیستیم

احمد عبدالوند رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان شهریار که سال‌هاست بر منصب مدیریت این ارگان نشسته است، پیرامون تاخیر ایجاد شده در زمان افتتاح پروژه زورخانه پهلوانی شهریار می‌گوید‌: دلیل تاخیر ایجاد شده در افتتاح و تکمیل این پروژه بدقولی‌های شهرداری است.

وی ادامه می‌دهد‌:‌ پروژه زورخانه پهلوانی شهریار پروژه شهرداری شهریار محسوب می‌شود و متولی ساخت آن اداره ورزش نبوده و نیست بنابراین باید دلیل تاخیر را از وی جویا شد.

عبدالوند در خصوص مسائل بودجه‌ای این پروژه نیز گفت‌: ‌محل تامین اعتبارات لازمه تکمیل این پروژه درآمدهای شهرداری است و از اعتبارات استانی مبلغی برای آن در نظر گرفته نشده است.

اظهارات فوق عبدالوند علاوه بر آن‌که توپ را به زمین حریف یعنی شهرداری انداخت از شخص وی نیز رفع مسئولیت کرد!

بنابراین و برای حل معادله دو مجهولی این زورخانه تصمیم به برقراری ارتباط با مسعود رهنما شهردار شهریار گرفتیم که متاسفانه و به رسم معمول این روزهای این دستگاه مدیریت شهری، موفق نبودیم.

این شهردار که با حداقل آرای ممکنه از سوی اعضای شورای شهر انتخاب شد، علاقه چندانی به ارتباط با رسانه‌های جمعی و رسمی کشوری نداشته و ندارد و گواه این مدعا نیز سکوت حدود یک‌ساله وی است.

هرچند در همین رابطه باید گفت که این شهردار به تازگی و به لطف وزیر ارشاد صاحب‌امتیاز یک ماهنامه محلی نیز شده است که اگر به جای پرداختن به این قبیل اقدامات حاشیه‌ای و هزینه برای چاپ این ویژه‌نامه محلی، بر روی پروژه‌های عمرانی تمرکز کرده بود قطعا پروژه زورخانه پهلوانی شهریار تاکنون رنگ افتتاح به خود دیده بود.

البته در این میان شاید اگر اداره ورزش اندکی پیگیرتر بود و تذکراتی به شهرداری می‌داد، این پروژه شاهد عدم پیشرفت خود نبود!

بگذریم، چراکه دفتر مشکلات و معضلات شهریار و ندانم‌کاری‌های برخی مسئولان این دیار صفحات بسیار دارد اما امید که هر مسئول به وظیفه خویش آن‌چنان که شایسته و بایسته است عمل کند تا دیگر مردمان علاقه‌مند این دیار شاهد حیف و میل بیت‌المال و عدم پیشرفت در یک پروژه عمرانی نباشند‌؛ باشد که تحقق یابد.

انتهای پیام/م