به گزارش تهران نیوز ، به نقل از  قدس خبر ، حمید تات- روزها ی سرد و گرم  و باران و برف و آفتاب برایشان فرقی ندارد و در هر لحظه تنها در یک فکر هستند آن هم قلم زدن در راه آگاهی رسانی است و در این  مسیر هیچگاه  کم نگذاشته و از آسایش و آرامش خود میزنند تا آسایش و آرامش را برای عموم به ارمغان بیاورند.

هفده مرداد روزی است که به مناسبت سالروز شهادت شهید صارمی و تعدادی از دیپلمات های کشورمان  به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شد اما در این روز هم خود آنها هستند که از خود می گویند و می نویسند و مسئولان تنها به عنوان سخنران و مدعوین در جلسه ای که به نام خبرنگاران برگزار میشود حضور دارند.

درادامه اینکه این موضوع همیشه مجهول مانده است که چرا یک بار در این جلسات مسئولان شنونده نمی شود و گوینده و سخنران اصلی خبرنگاران نمی شوند و هر کدام از مسئولانی که سال ها  و ماه ها و روزها را برای مصاحبه پیگیر ارتباط با آنها بوده ای به یک باره حضورشان پر رنگ میشود.

این روزها صدای خبرنگار همچنان در سکوت میماند و حتی از این مجال نیز خبرنگاران و تلاشگران عرصه آگاهی رسانی مجالی پیدا نمیکنند که بگوییند و شنیده شوند و به واقع میتوان گفت که خبرنگار خود خبری است که سالی یک بار نگاشته میشود و صد البته تنها نگاشته میشود و بس...

درد دیگری که در همه حال  موجب می‌شود که هیچ گاه خستگی از تن خبرنگار خارج نشود چرا که وقتی نقد میکند برخورد می‌شود وآن زمان که صدای سکوت جامعه می‌شوند و برخی به دنبال این هستند که نگذارند  خبرنگاران سخنان خود را به وضوح بیان کنند و در پایان باز این  سوال های بی پاسخ است که خبرنگار با آن مواجه می‌شود.

گاهی نیز برخی  به دنبال این هستند که از بار خدمت  که به واسطه وجود  مردم بر دوش آنها  قرار داده شده را به طور صحیح  به سر منزل مقصود برسانند  و این خبرنگار است که به عنوان  چشم بینای جامعه و پل ارتباطی مردم مسئولان ، پرسش کرده و به دنبال روشن کردن موضوعات است.

این روزها گاهی نقد است که مورد قبول نیست و توجه کمی به آن میشود و اگر خبرنگاری در جهت  اصلاح امور نیز مقدار کمی  صدای قلمش بلند شود  با هجمه هایی روبرو میشود که بسیار ناپسند و نامطلوب است و از کمترین توجهی در خصوص آزادی بیان بهره مند هستند.

طبق قانون اساسی این آزادی بیان است که میتواند از بسیاری از مفسده ها جلوگیری کند و در جامعه این وظیفه خظیر یعنی مقابله و روشنگری در خصوص مشکلات و مفسده ها بر عهده خبرنگاران که صدای سکوت  جامعه هستند نهاده شده است.

در پایان دوباره این را باید اضافه کنیم که همچنان بغض در گلو مانده ایم ونقد ها  و پیگیری ها  توجه نشده و پاسخ های روشنی هم در خصوص سوالات خود دریافت نمی‌کنیم اما همچنان به رسالتمان با تمام تلاش  توجه کرده و انجام می‌دهیم چرا که اصل سخن ما عدالت طلبی و حق خواهی است.

  انتهای متن/*