به گزارش پايگاه خبري آفتاب ري ، دربند، یکی از محله های تهران، پایتخت ایران است. محله دربند از مناطق خنک و گردشگری تهران است .

جغرافیا

دربند تهران در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و آغاز یکی از راه های اصلی صعود کوهنوردان به البرز مرکزی است . کوره راهی از دربند آغاز می شود و به آبشار دو قلو و پناهگاه شیرپلا ختم می شود . محله های قدیمی دربند عبارت اند از مرغ محله ( مغ محله ) ، کنار محله ، کلاغ پر و سربند . رودی به نام رودخانه دربند از میان دهکده دربند تهران می گذرد . در سال ۱۹۸۷ سیلی در این رودخانه ایجاد شد که بازار تجریش را نابود کرد . دره های اصلی رودخانه دربند عبارت اند از دره اوسون ، دره آبشار ، دره اما م زاده ابراهیم ، دره کاک ، آب شیردره و دره زون .

پیشینه

در زمان قاجار برخی از شاهزاده های قاجار از جمله شاهزاده الله وردی میرزا و ابو الملوک کیومرث میرزا در اینجا نشیمن داشتند . روز چهارشنبه رمضان ۱۳۰۳ قمری ناصر الدین شاه قاجار در راه پس قلعه و آبشار به دربند هم آمد . وقتی که بابی ها به ناصر الدین شاه تیر زدند یکی از ایشان به نام میرزا حسین علی با گروهی به محله مرغ محله دربند گریختند . ماموران پس از مدتی آن ها را یافته به زندان انداختند . از آنجا که دربند تهران در قدیم مرکز عده ای از سادات دعانویس شده بوده کامران میرزا نایب السلطنه ، پسر سوم ناصر الدین شاه نیز سالی یک بار برای دعا گرفتن به دربند می رفته . خانه دکتر ملیسپو ، مستشار مالی آمریکایی نیز در دربند تهران بوده است . در زمین های دهکده دربند به فرمان رضاشاه مهمانخانه و چندین ویلا ساختند . چون محله سربند تنگنا بود پل بزرگی بر روی رودخانه آن زدند و تندیس کوهنوردی نیز در میدانگاه سربند نصب شد . پیش از رسیدن به میدان سربند ، در سمت چپ رودخانه هتل دیپلمات قرار دارد که تا اواسط دوران محمد رضا پهلوی محل پذیرایی مهمانان خارجی و تنها هتل آبرومند تهران بوده است .

تندیس کوهنورد

تندیس کوهنورد که در میدان سربند در محله دربند برپا است در سال ۱۳۴۱ توسط رضا لعل ریاحی ، پیکره تراش و نقاش ایرانی ساخته و سپس نصب شد . ایده ساخت این تندیس در سال ۱۳۳۷ از سوی حسن وجدان خوش ، از کوه نوردان با سابقه ایرانی پیشنهاد شد . سرهنگ بیات ، رییس مرکز آموزش کوهستانی ارتش ، مقدمات ساخت آن را آماده کرد و « مهام » ، شهردار وقت تهران ، هزینه ساخت مجسمه را پذیرفت . سپس امیر شاه قدمی ، گروهبان ارتش و مربی کوه نوردی مرکز آموزش کوهستانی و مربی اسکی ایران به عنوان مدل به رضا لعل ریاحی معرفی شد و شهرداری هم مبلغ ۱۰ هزار تومان بابت ساخت مجسمه پرداخت . سال ۱۳۳۸ ، یک سال پس از طرح این پیشنهاد مدل گچی آن آماده و در میدان سربند نصب شد ، اما بارندگی و یخ زدگی زمستان همان سال بود که دست و بخشی از بدن مجسمه را خرد کرد . این قسمت مدت ها با پرچم ایران پوشانده شده بود تا این که در سال ۱۳۴۱ با پی گیری های رییس وقت فدراسیون ، رضا لعل ریاحی تندیس سیمانی را آماده کرد که این مجسمه هنوز پا برجا است .   انتهای پیام/ش