به گزارش سرویس سیاسی تهران نیوز، به نقل از زنان خبر زهرا داور نایب‌رییس انجمن ایرانی مطالعات زنان در دومین نشست منع خشونت علیه زنان با عنوان خشونت خانگی با اشاره به قانون موجود بیان کرد: همیشه می‌گویند قانون ما خلأ دارد که در برخی موارد درست است، اما در مورد خشونت، اولین قدم در نهاد خانواده حق‌التکلیف قانونی منع و نفی خشونت است که می‌گوید زن و شوهر مکلف به حسن معاشرت هستند. وی افزود: توهین، تحقیر، بی‌اعتمادی و ضرب و شتم مصادیق سوءمعاشرت هستند؛ درحالی‌که قانون‌گذار تکلیف به حسن معاشرت داده است و در پروژه‌ای که برای شورای فرهنگی اجتماعی زنان انجام دادیم، می‌خواستیم ببینیم معیارهای حسن معاشرت در جامعه چه هستند.پ داور ادامه داد: جامعه آماری ما ۷۰۰ نفر بودند و مصادیقی چون “شوهرم دست بزن نداشته باشد”، “خرجی بدهد” و از سوی زنان کم‌سن‌تر “به من اعتماد داشته باشد” مطرح می‌شد و یعنی از مصادیق سوءمعاشرت به حسن معاشرت می‌رسیدند. نایب‌رییس انجمن ایرانی مطالعات زنان اظهار کرد: در بحث مقابله با خشونت ماده‌ای در قانون مدنی وجود دارد که بین قضات و وکلا مهجور است و ماده ۱۳۱۵ قانون مدنی می‌گوید اگر زنی در زندگی و خانه مشترک خوف ضرر جانی، مالی یا شرافتی داشته باشد، می‌تواند خانه را ترک کند و این موضوع عدم تمکین به حساب نمی‌آید و نفقه به این زن تعلق می‌گیرد. وی گفت: اگر کار به جدایی برسد، ماده ۱۳۳۰ در عسر و حرج داریم که یکی از موارد آن ترک انفاق است و یکی دیگر صراحتاً مطرح می‌کند ضرب و شتم و خشونت جسمی‌ در این بخش قرار می‌گیرند. داور یادآور شد: علاوه بر این، ماده ۱۶ قانون جدید حمایت خانواده تأسیس مراکز مشاوره را برای حل و فصل اختلافات خانوادگی پیش‌بینی کرده است و نمی‌توانیم بگوییم در این موارد قانون نداریم، اما آن‌چه عمل می‌شود، خلاف مبنا و قاعده است. نایب‌رییس انجمن ایرانی مطالعات زنان مطرح کرد: نیاز به شناخت و آموزش زنان وجود دارد و اگر زنان مصادیق و نحوه مقابله با خشونت را بدانند، تأثیر این موضوع انکارناپذیر است و در ماده ۱۱۷۸ حکم قانون‌گذار این است که والدین باید به تربیت فرزندان بپردازند. وی تاکید کرد: اگر تربیت مردان درست باشد، آیا خشونت علیه زنان وجود خواهد داشت؟! در بند ششم اصل دو قانون اساسی کرامت انسانی مطرح شده است که خشونت عملی خلاف کرامت انسانی است؛ درصورتی‌که مبنای جامعه انسانی کرامت است.