به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، هر روز یک حکمت از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.

حَكَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ (علیه‌السلام) أَنَّهُ (علیه‌السلام) قَالَ: كَانَ فِي الْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَكُمُ الْآخَرَ فَتَمَسَّكُوا بِهِ؛ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله)، وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِي فَالاسْتِغْفَارُ؛ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى «وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ».

[قال الرضي رحمه الله تعالى و هذا من محاسن الاستخراج و لطائف الاستنباط].

دو عامل ايمنى مسلمانان (اخلاقى، معنوى):

(امام باقر عليه‌السلام از حضرت اميرالمؤمنين عليه‌السّلام نقل فرمود) دو چيز در زمين مايه امان از عذاب خدا بود: يكى از آن دو برداشته شد، پس ديگرى را دريابيد و بدان چنگ زنيد، امّا امانى كه برداشته شد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بود و أمان باقى مانده، استغفار كردن است، كه خداى بزرگ به رسول خدا فرمود: «خدا آنان را عذاب نمى‌كند در حالى كه تو در ميان آنانى و عذابشان نمى‌كند تا آن هنگام كه استغفار مى‌كنند».

(سید رضی گوید: اين روش استخراج نيكوترين لطايف معنى و ظرافت سخن از آيات قرآن است).

منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم‌السلام 

انتهای پیام/