
وصیتنامه شهید «عیسی بازگیر»؛
اسلحه شهیدان را بردارید
شهید دفاع مقدس در وصیتنامه خویش نوشته است: در وصیتنامه شهید «عیسی بازگیر» آمده؛ با شما مردم انقلابی اتمام حجت میکنم که اسلحه شهدا بر زمین نماند سینه سپر کنید و در برابر دشمن اسلام بایستید.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، «عیسی بازگیر» فرزند سیفالله، در ۲۲ شهریورماه ۱۳۴۶ در شهرستان قلعهگنج دیده به جهان گشود.
وی تحصیلات خود را تا مقطع اوّل راهنمایی ادامه داد و سپس در دفاع مقدس حضور یافت، این شهید بزرگوار در تاریخ ۲۶ دیماه ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای روستای چیلآباد از توابع شهرستان قلعهگنج به خاک سپرده شد.
بسمالله الرحمن الرحیم
وصیّت من به شما این است؛
ای پدر جان! اگر توفیق شد و من شهید شدم، گریه نکنید و اشک از چشمان غیورتان جاری نشود. هیچ در فکر من نباشید و کارهای خودتان را ادامه دهید.
مادرجان! وصیت من به شما هم همین است، اگر گریه کنید، باعث ناراحتی من خواهد شد.
خواهران و برادرانم! شما هم همینطور باشید.
ای خواهران عزیز! حجاب اسلامی را رعایت کنید و پیرو انقلاب و اسلام باشید. گریه نکنید، چرا که گریهها باعث خوشحالی دشمن من و اسلام میشود. تا میتوانید درس را فراموش نکنید و در بیمارستانها برای رزمندگان و مجروحان زحمت بکشید.
مجروحان را درمان کنید تا دوباره به جبههها بازگردند و دشمن شکست بخورد و دیگر به خود جرأت چنین کارهایی ندهد.
و ای برادران عزیز! گوش به حرف مردم بد و کمونیستها ندهید. به جبههها بروید و جبههها را خالی نگذارید. شما که دنبالهرو انقلاب و شهیدان هستید، اسلحه شهیدان را بردارید، سینه سپر کنید و در برابر دشمن اسلام بایستید.
کسانی که جلوی مردم را میگیرند و میگویند به جبهه نروید، با مشت گرهکرده دهانشان را ببندید تا دیگر چنین سخنانی نگویند. کسی که این حرفها را میزند، جزو کمونیستهاست و در دنیا و آخرت هیچگونه بخشیدنی ندارد.
ای پدر و مادر! ای خواهران و برادران! اگر کسی شهید شد، لباس سیاه نپوشید و در سوگ غمگین نباشید، ولی لباسهای رنگارنگ هم نپوشید. به خدا قسم، فردا باید پاسخگوی خون شهیدان باشید اگر دنبالهرو راهشان نباشید. این اسلحههایی که صدامیان و منافقان به جبهه میآورند، هیچ کاری نمیتوانند بکنند.
ای برادران عزیز! بدانید برخی مردم ترسو هستند و دیگران را هم ترسو میکنند. شما در شهرها شعار میدهید، اما شعار کاری از پیش نمیبرد؛ عمل است که اثر دارد. کسانی که نمیتوانند به جبهه بیایند، دستکم برای امام و رزمندگان دعا کنند تا پیروز شوند.
به خدا قسم، همین رزمندگان و شهیدان بودند که جلو اشغال مملکت را گرفتند. اگر آنها نبودند، شما زنده نبودید و هیچ زندگی نداشتید. این رزمندگان دل از جان شستهاند و به جبهه میروند و شهید میشوند؛ شما باید جای آنها را پر کنید.
ای مردم! به جای اینکه در خانه بمیرید، بیایید به جبههها و جای یک رزمنده را پر کنید. ثوابش بسیار است. ای برادران! در بسیج شرکت کنید و با رزمندگان همکاری کنید.
ای مردم! به فکر گذشته و کارهای شاه نباشید. اکنون آزادتر هستید یا در آن زمان؟ ای برادر! نترس. دشمن هیچ کاری نمیتواند بکند. این شهیدان که به جبهه رفتند و به شهادت رسیدند، مگر پدر و مادر و خواهر و برادر نداشتند؟ پس چرا شما میترسید؟ چون گوش به حرف خائنان، شیطان و کمونیستها میدهید.
این شهیدان جان خود را برای خدا هدیه کردند و با توکل بر او به جبهه رفتند. از روحانیون و علما درس بگیرید. جایی که شهید میآورند، گریه نکنید. اگر مردید، برخیزید و به جبهه بروید. اینقدر گریه و خودآزاری نکنید.
ای برادر، پدر، مادر، خواهر! برای من گریه نکنید، بر مزار من نیایید، گریه نکنید، فاتحه ندهید و نمازهای قضا و کسری مرا هم نخوانید. به جایش برخیزید و به جبهه بروید، چرا که رفتن به جبهه بر همه مسلمانان واجب است.
ای پدر و مادر! اگر توفیق شد و من شهید شدم، به این افتخار مغرور نشوید و زیاد به خود نبالید که پدر و مادر شهید هستید.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!