به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید «فرج‌الله صالحی»، دهم بهمن 1350 در روستای ســوهان از توابع شهرستان ساوجبلاغ به دنيا آمد. پدرش حبيب‌الله، كشــاورزی می‌کرد و مادرش منزلت نام داشــت. دانش‌آموز دوم متوســطه بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيســت و هفتم ارديبهشــت 1367، در شيخ‌محمد عراق با اصابت تركش به سر، شهيد شد. پيكر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاك سپردند.

در ادامه بخشی از متن وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید؛

سـپاس و سـتایش خداونـد قـادر و متعـال را کـه تمامـی خلایـق را آفریـد و بعـد مسـئولیتی در خـور اسـتعداد عطـا فرمـود و در این میـان، موجـودی آفریـد بـه نـام انسـان تـا از قعـر بـه اوج و از قطـره بـه مـوج برسـد و از اسفل‌السـافلین بـه اعلی‌علییـن سـفر نمایـد؛

و درود بـر پیامبـر عظیم الشـأن اسـلام (ص) کـه انسـان گمـراه و سرگشـته را بـه دیـار نـور هدایـت نمـود کـه تمامـی آفرینـش  به خاطـر او و بـرای او خلـق شـده و او مخاطـب آیـۀ «لَـولاکَ لمُـا خَلَقـتُ الأفـلاک») اگـر تــو و فرزنــدان معصومــت نبودیـد، جهــان را خلـق نمی‌کــردم  قــرار گرفــت؛

و ســلام بــر اولیـا و علی ابن ابی‌طالـب (ع) کـه حضـرت محمـد ایشـان را نایـب برحقـش نامیـد؛

و سـلام ای اقیانوس‌پیمـای انقـلاب اسـلامی، ولـی‌فقیـه مسـلمین، امـام خمینـی و سـپاس و ستایشـی ایشـان را کـه منـت بـر مـا نهـاد و بـار سـنگین انقـلاب خونبـار اسـلامی را در سرتاسـر دنیـا بگسـتراند و محرومان را رهایـی بخشـید و طریـق اسـلام را برگزیـد و پیشـرو و الگـو در ایـن راه قـرار داد.

 خداونـدا!  آن‌چنـان کـن کـه مـا و همـه ایـن بـار سـنگین و رسـالت بـزرگ را بـه سـرمنزل مقصـود برسـانیم!

خدایـا! تـو خـود می‌دانـی کـه  آن‌چنـان لایـق انجـام دسـتوراتت نبودیـم، از تـو می‌خواهیـم کـه از گناهـان مـا درگـذر و مـا را از مقربانـت قـرار بـده.

 پــدر و مــادر عزیــز و بزرگــوارم ســلام علیکــم، امیــدوارم کــه همیشــه در کارهایتــان موفــق و مؤیـد باشـید و هیچ‌وقـت امـام را تنهـا نگذاریـد و پشـتیبان سلحشـوران اسـلام باشـید. [مـن ] می‌دانـم کـه بـرای  بزرگ کـردن مـن چقـدر رنـج و زحمـت کشیده‌اید و خداونـد تبـارک و تعالـی می‌خواسـت کـه مـن در ایـن راه باشـم و بـه آرزوی خـود برسـم. اکنـون از شـما پـدر و مـادر عزیـزم می‌خواهـم کـه بنـده را ببخشـید؛ چراکـه مـن در برابـر شـما خِیلـی کارهـای نـاروا انجـام داده‌ام و  آن‌طـور کـه خداونـد در قـرآن کریـم می‌فرمایـد: «وَ بِالوالدیـنَ احسـاناً» بـه پـدر و مـادر خـود نیکـی کنیـد را ادا نکـردم و در انجـام کارهـای شـما نافرمانـی کـردم و بازهـم خواهـش می‌کنـم کـه مـن را حلالـم کنیـد و از نافرمانی‌هایـی کـه در برابـر شـما کـردم، بگذریـد.

 از اینکـه مـن شـهید شـدم ناراحـت نباشـید. همچـون فاطمـۀ زهـرا (س) اسـتوار باشـید؛ چـون مـن امانتـی بـودم از طـرف خـدا بـه دسـت شـما و خداونـد می‌خواهـد کـه آن امانـت را تحویـل بگیـرد. مواظـب باشـید کـه گـول ایـن دنیـا و مادیـات را نخوریـد.

به‌ امید‌ پیروزی‌ رزمندگان‌ اسلام‌ خداحافظ

انتهای پیام/