مهدیه شادمانی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سیاسی پایگاه خبری تحلیلی تهران نیوز، با اشاره به رأی اخیر شورای امنیت درباره بازگشت تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، گفت: «آنچه دو روز پیش در شورای امنیت رخ داد، چیزی جز اجرای یک سناریوی فریب از سوی غرب نبود؛ سناریویی که ریشه آن به آغاز برجام و بازگشایی پرونده هسته‌ای بازمی‌گردد.»

وی افزود: «این بحران اعتماد حاصل چالش‌های تاریخی و ساختاری روابط ایران و غرب است. از همین رو، دیپلماسی در این چارچوب نه به‌عنوان ابزاری برای حل مسائل بنیادین، بلکه بیشتر به یک تاکتیک مقطعی و موقتی تقلیل یافته است.»

پژوهشگر روابط بین‌الملل با اشاره به تجربه برجام توضیح داد: «جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود پایبند بود، اما خروج آمریکا در سال ۲۰۱۸ و ناتوانی اروپا در رفع تحریم‌ها عملاً این مسیر را بی‌نتیجه گذاشت. حتی در مذاکرات ۲۰۲۵، باوجود پیشنهاد تشکیل کنسرسیوم مشترک برای غنی‌سازی اورانیوم، حملات رژیم صهیونیستی به خاک ایران روند اعتمادسازی را از بین برد.»

قطعنامه‌های بازگشتی؛ بیشتر روانی تا عملی

شادمانی با اشاره به ابعاد فعال‌سازی مکانیسم ماشه عنوان کرد: «قطعنامه‌هایی همچون ۱۶۹۶، ۱۷۳۷، ۱۸۰۳ و ۱۹۲۹ بار دیگر احیا می‌شوند؛ از تعلیق غنی‌سازی تا تحریم‌های بانکی و تسلیحاتی؛ اما اثرگذاری واقعی این قطعنامه‌ها بیش از تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا در سال‌های اخیر نخواهد بود؛ بنابراین باید توجه داشت که بازگشت آنها بیشتر جنبه نمادین و روانی دارد تا عملی.»

نقش بازیگران جهانی در میدان تحریم

وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: «برای درک پیامدهای قطعنامه اخیر، باید به مواضع چین و روسیه و حتی اروپا توجه داشت. یک جریان بر فشار حداکثری و محاصره اقتصادی ایران تأکید دارد؛ درحالی‌که جریان دیگر این بازگشت را صرفاً نمادین و بی‌اثر بر اقتصاد ایران می‌خواند؛ زیرا بخش عمده این محدودیت‌ها پیش‌تر در قالب تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا اعمال شده بود.»

این پژوهشگر حوزه سیاست خاطرنشان کرد: «بااین‌حال نمی‌توان نادیده گرفت که فضای روانی ناشی از قطعنامه‌ها می‌تواند بر سرمایه‌گذاری خارجی و حتی سیاست‌های اقتصادی داخلی تأثیر بگذارد و زمینه‌ساز رویکردهای ریاضتی شود؛ بنابراین، راهبرد سیاست خارجی ایران باید بر پایه واقع‌گرایی سیاسی و نگاه هزینه-فایده شکل بگیرد تا ثبات داخلی حفظ شود.»

عقلانیت و هوشمندی، تنها راه عبور

شادمانی در جمع‌بندی سخنان خود تأکید کرد: «تصمیم‌گیران سیاست خارجی باید در برابر فشارهای غربی با عقلانیت و هوشمندی حرکت کنند. چه در مسیر همکاری با آژانس، چه در بررسی گزینه‌های جدی‌تر مانند خروج از ان‌پی‌تی یا تغییر در دکترین هسته‌ای، ملاک باید عقلانیت و آینده‌نگری باشد. تجربه نشان داده است که تنها با هم‌افزایی میدان و دیپلماسی می‌توان بازدارندگی ملی را تضمین کرد و سناریوهای فشار غرب را خنثی ساخت.»

انتهای خبر/