به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهيد سلمان ايزديار در سال 1339 در كرج در خانواده‌ای متدين و مذهبی و زحمتكش، ديده به جهان گشود.  در همان زمان با اوج‌گيری انقلاب او نيز همواره در صحنه حضور داشت، در اكثر راهپيمايي‌ها و تظاهرات نقش اول را ايفا مي‌كرد، در پخش اعلاميه‌های امام و نوارهای سخنرانی و شعارنويسی بر روی ديوارها فعاليت چشمگيری داشت و برای پيشبرد اهداف انقلاب از هيچ كاری كوتاهی نمی‌كرد و پس از فعاليت‌هايش پيروزي انقلاب با تشكيل سپاه پاسداران به فرمان امام به عضويت اين نهاد درآمد و به دامنه وسعت بيشتری بخشيد. او به مبارزات خويش بر عليه قاچاقچيان مواد مخدر و منافقان و ضد انقلابيون ادامه داد و به آنها ضربات مهلكی وارد می‌آورد و با شروع تحميلی او نيز از صحنه‌های نبرد دور نماند و همواره در تلاش بود.
ثمره ازدواج شهید بزرگوار یک فرزند به نام عمار بود و با اين كه فرزندش را بسيار دوست داشت، اما امامش، دينش و مملكتش را بسيار بيشتر دوست می‌داشت و سرانجام اين سردار دلاور سپاه اسلام در روز یازدهم تیر ماه 1365 در عمليات كربلای 1 در مهران به درجه رفيع شهادت نائل شد و به ديدار معبودش شتافت و به خيل يارانش كه از او زودتر بار سفر بسته بودند، پیوست.

وی در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته است:

ای مردم زیاد سنگ این دنیا رو بر دل نزنید، حرص این دنیا را نخورید، فکر آخرت باشید و اعمال خود را در نظر بگیرید. ان‌شاءالله با اعمال خوب بتوانیم رو به روی پیغمبر و ائمه بایستیم.

اگر شهید شدم چند نکته باید به عنوان وصیت بگویم: امام امت را پیروی و به او قوت قلب دهید. اگر اشکالی در بعضی از اداره‌ها دیده شد، به حساب اسلام نگذارید. راه شهیدان را که همان راه حسین است، ادامه دهید. به هر طریق به جنگ کمک کنید، چه جانی و چه مالی.

انتهای خبر/