به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید «نورمراد رضایی» یکم تیرماه 1343 در روستای دستجرده از توابع شهرســتان صحنه دیده به جهان گشــود. پدرش صیدنور و مادرش لیمو نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به‌عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. 24 اسفند 1363، در هورالعظیم بر اثر مصدومیت شیمیایی به شهادت رسید. پیکر شهید والامقام را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

 وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید؛

 با سلام و درود بیکران بر امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه - و نایب بر حقش امام خمینی این قلب تپنده محرومین جهان و با درود و سلام بیکران به شهدای صدر اسلام از کربلای حسینی تا کربلای خمینی و سلام و درود بی‌پایان بر تمام رزمندگان اسلام که در هر جای جهان و با هر لباس و مقامی با کفار در ستیز و نبرد هستند.

 من خودم این راه را انتخاب نمودم که راه حقیقت است و راه حسین آرزوی تمام مسلمانان جهان است. باید در برابر کفر و کافران تا آخرین قطره خون ایستاد و از جمهوری اسلامی ایران و آب و خاک این کشور عزیز دفاع نمود و فرصت را نباید به دست دشمن داد و باید به ندای امام حسین که از گلوی فرزندش امام خمینی بیرون می‌آید، پاسخ مثبت داد و باید پوزه دشمن را به خاک بمالیم تا با ریخته شدن خون عاقبت تجاوز را به اینها بفهمانیم تا دفعه دیگر چنین حرکتی از خود انجام ندهند و مزه ضربت‌هایی که خورده‌اند را بچشند. من تا آخرین نفس از حریم هوایی جمهوری اسلامی دفاع خواهم نمود آرزوی دیگر ندارم تنها آرزوی من شهادت در راه خداست. بسیار زیاد احساس شهامت می‌کنم قلبم پاک پاک شده است و از درگاه خدا می‌خواهم شهید شوم چه کنم که در حقیقت لیاقت شهادت را ندارم من از همگی شما راضی هستم امیدوارم شما هم راضی باشید.

امیدوارم که راه مرا که راه حسین (ع) است ادامه دهید. برای من ناراحت نباشید که چون شهید زنده شما را به تبعیت از امام عزیز سفارش می‌کنم و مبادا در برابر شهادت من گریه کنید که دشمن‌شاد شود.

امیدوارم چون زینب او همچون کوه استوار باشید در پایان از تک‌تک شما حلالیت می‌طلبم.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

 درود و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.

 نور مراد رضایی