به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، محمدرضا کرمی معاون فرهنگی شهرداری فردوسیه در يادداشتی نوشت: روز ۲۶ مرداد هر سال یادآور لحظه‌ای ناب و فراموش‌نشدنی در تاریخ معاصر ایران است؛ روزی که آسمان این سرزمین به خود بالید و دل‌های ملت، سرشار از شادمانی و غرور شد. سال‌ها انتظار به سر آمد و دروازه‌های وطن، پذیرای فرزندان قهرمان و سرافرازی شد که در بند اسارت دشمن بعثی بودند. مردان و زنانی که جوانی و عمر خویش را در سیاه‌چال‌های رژیم بعث گذراندند، اما ایمان، صبر و مقاومتشان هرگز در زنجیر نرفت. آنان با بازگشت خود نه‌تنها خانواده‌هایشان را خوشحال کردند، بلکه روحیه‌ای تازه به جامعه دمیدند و الگویی از پایمردی و عشق به میهن را در برابر چشمان ملت ایران مجسم ساختند.

این روز بزرگ، تنها یک واقعه تاریخی نیست؛ بلکه نمادی از عزت، ایمان و وحدت یک ملت است. ملت ایران با اشک شوق، بوسه بر دستان آزادگان زد و با آغوشی باز از آنان استقبال کرد. آن لحظه، صحنه‌ای از اتحاد میان مردم و آرمان‌های انقلاب بود؛ صحنه‌ای که هرگز از حافظه تاریخی این کشور پاک نخواهد شد.

آزادگان؛ قهرمانان صبر و استقامت

سال‌های اسارت آزادگان، سال‌هایی سرشار از سختی، رنج و فشار بود. در زندان‌های رژیم بعث، آنان از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی محروم بودند؛ اما هیچ‌گاه اجازه ندادند جسم در بند، روحشان را نیز در بند کشد. با وجود شکنجه‌ها، تحقیرها و فشارهای روحی، آزادگان با توکل به خدا، ایمان به ولایت و عشق به میهن، استوار ماندند. آنان با زبان روزه، با دعاهای شبانه، با لبخندهای صبورانه و با ایستادگی در برابر دشمن، به جهانیان نشان دادند که ایمان واقعی را نمی‌توان شکست.

صبر آزادگان، الگویی بی‌بدیل برای همه نسل‌هاست. آنان نشان دادند که می‌توان در اوج محرومیت، عزت و شرف انسانی را حفظ کرد. هر روز و هر لحظه از دوران اسارتشان، برگ زرینی از تاریخ مقاومت این ملت بود. اگر در میدان جنگ، سربازان ایرانی با خون خود حماسه آفریدند، در زندان‌های بعث، آزادگان با صبر و ایمان، حماسه‌ای دیگر رقم زدند.

امروز که سال‌ها از آن دوران تلخ می‌گذرد، خاطرات آزادگان هنوز زنده است. کتاب‌ها و روایت‌های آنان، گنجینه‌ای ارزشمند از فرهنگ ایثار و مقاومت است. نسل امروز و فردا، با خواندن این خاطرات درمی‌یابد که ارزش آزادی، امنیت و استقلال چقدر بالاست و برای حفظ آن باید چه هزینه‌هایی داد.

بازگشت آزادگان؛ تجلی غرور ملی

بازگشت آزادگان در ۲۶ مرداد ۱۳۶۹، نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی بود. آن روز، صحنه‌هایی به‌یادماندنی رقم خورد: مادرانی که پس از سال‌ها انتظار، فرزند خویش را در آغوش کشیدند؛ پدرانی که اشک شوق بر گونه‌شان جاری شد؛ و مردمی که در خیابان‌ها به استقبال قهرمانانشان رفتند. این استقبال باشکوه، نشان داد که ملت ایران هرگز فرزندان خود را فراموش نکرده و پیوند میان مردم و رزمندگان، پیوندی ناگسستنی است.

آزادگان سرافراز، پس از سال‌ها اسارت، با دلی سرشار از عشق به ایران به وطن بازگشتند و پیام‌آور ایمان، امید و مقاومت شدند. آنان نه‌تنها خانواده‌هایشان را سرافراز کردند، بلکه در ساختن آینده کشور نیز نقش‌آفرین شدند. بسیاری از آزادگان پس از بازگشت، در عرصه‌های علمی، فرهنگی و مدیریتی خدمت کردند و تجربه‌های تلخ خود را سرمایه‌ای برای پیشبرد کشور قرار دادند.

امروز وظیفه ماست که یاد و خاطره آزادگان را زنده نگه داریم. نسل جوان باید بداند که امنیت و آزادی امروز، مرهون خون شهیدان و صبر آزادگان است. گرامیداشت ۲۶ مرداد، تنها ادای دین به یک روز تاریخی نیست؛ بلکه فرصتی است برای بازخوانی درس‌های ایمان، ایثار و مقاومت.

سخن پایانی

۲۶ مرداد یادآور پیروزی انسان بر سختی‌ها، ایمان بر شکنجه‌ها و امید بر یأس است. آزادگان سرافراز، نمادهایی زنده از ایثار و پایمردی‌اند که با صبر خود عزت اسلامی و ملی را پاس داشتند. امروز، هر بار که این روز بزرگ فرا می‌رسد، بار دیگر طنین غرور ملی در گوش‌ها می‌پیچد و دل‌ها به یاد آن لحظه‌های ناب، سرشار از افتخار می‌شود.

این روز بزرگ، نه فقط یک یادآوری تاریخی، که چراغی روشن برای آینده است؛ چراغی که راه نسل‌های بعدی را در مسیر عزت، ایمان و مقاومت روشن می‌سازد.
انتهای خبر/*