به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید سید ابوالفضل افتخاری فرزند سید یوسف در سال 1319 در روستای براجان طالقان به دنیا آمد. وی در خانواده ای مذهبی و اهل تقوا رشد یافت و تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه های سنتی گذراند.

او به کشاورزی اشتغال داشت و با کار و تلاش فراوان، امرار معاش خانواده خود را تأمین می کرد. شهید افتخاری در کسوت پدری دلسوز و همسری مهربان، صاحب 6 فرزند (چهار دختر و دو پسر) بود.

با آغاز جنگ تحمیلی، این شهید بزرگوار در تاریخ 27 آذر 1363 برای دفاع از میهن اسلامی به جبهه‌های نبرد در منطقه بوکان کردستان اعزام شد و در حین انجام مأموریت محوله، با اصابت ترکش به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

پیکر پاک این شهید در زادگاهش براجان طالقان به خاک سپرده شده است. یاد و خاطره این ایثارگر راستین همواره در دل مردم شریف منطقه زنده خواهد ماند.

در ادامه متن دو وصیت‌نامه شهید افتخاری را می‌خوانید:

وصیت‌نامه اول:

بسم الله الرحمن الرحیم

الله اکبر خمینی رهبر

با سلام و درود به امام زمان(عج) و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام و درود به شهدای صدر اسلام تا شهدای امروز ایران و با سلام و درود به خانواده‌های شهدا و ملت شهیدپرور ایران.

من کوچکتر از آن هستم که برای ملت شهیدپرور ایران پیام بفرستم. وظایف ملت در این برهه از زمان، اطاعت از سخنان رهبر است. شما باید نماز و روزه‌تان ترک نشود. از امام دست بر ندارید و ولایت فقیه را پشتیبان باشید. به جبهه‌ها جهت نابودی کفار بشتابید تا بتوانید کشور اسلامی و اسلام را نجات بدهید. به قول امام، اگر سلاحی از دست سربازی افتاد، سلاح را بردارید و جایش را خالی نکنید. امروز مملکت احتیاج به نیروهای رزمنده و باتقوا دارد.

به شما وصیت می‌کنم: اگر در جایی از شهر و روستا با گروهک‌ها روبرو شدید، سرسختانه به مبارزه برخیزید. نگذارید لحظه‌ای منافقین از خدا بی‌خبر فعالیتی داشته باشند. جبهه‌ها را فراموش نکنید که امروز به گفته امام، جنگ در رأس تمام مسائل است. با نفس خود مبارزه کنید و شیطان را از تن خود دور کنید. مسجدها را خالی نکنید.

به خانواده‌ام چنین وصیت می‌کنم:

فرزندانم و خانواده گرامی‌ام! راه مرا ادامه بدهید و درستان را ادامه بدهید تا در جامعه بتوانید لااقل برای خودتان آزادانه و روشن زندگی کنید. همسرم! شما باید زینب‌وار رفتار کنید و از کشته شدن من ناراحت و غمگین نباشید. در سوگ من، برای اینکه منافق چشمش کور شود، از تو تقاضا می‌کنم گریه نکن. اگر حقی به گردن من دارید، حلال کنید.

و مادر عزیزم! از شما تشکر می‌کنم که برای من زحمات زیادی کشیدی. مرا بزرگ کردی و شب‌ها و روزها سختی تحمل کردی. از شما هم حلالیت می‌طلبم و اگر حقی از شما به گردن من مانده، باید خود ببخشید. از کلیه آشنایان و دوستان هم حلالیت می‌طلبم. امیدوارم که مرا حلال کنید. دیگر عرضی ندارم. فقط دعا به جان امام را فراموش نکنید که از برکت او ما نجات یافتیم.

وصیت‌نامه دوم:

بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت‌نامه این‌جانب سیدابوالفضل افتخاری در تاریخ دوم دی‌ماه 1363 جبهه غرب (بوکان):

هدف ما در مبارزه، رسیدن به احدی الحسین است (پیروزی یا شهادت). توصیه و وصیت به تقوا یکی از سفارشات انبیا و ائمه اطهار می‌باشد و بنده این توصیه را نیز می‌گویم. همچنین توصیه می‌کنم که راه شهیدان و خط آنها نباید فراموش بشود. درخت اسلام نیاز به آن داشته و دارد. عاشقان حسین باید چون حسین راه بپیمایند تا طاغوتیان و یزیدیان از صفحه روزگار محو شوند. دشمنان اسلام را باید از بین برد، چه خارجی و چه داخلی. ما به این هدف در اینجا گام نهاده‌ایم.

چند سفارش به شما:

1- مکان دفن: طالقان پراچان و مخارج بنده طبق مرسومات
2- وکیل بنده: برادرم سید صمد و وصی: همسرم سیده ننه جانی افتخاری
3- همان‌طور که گفتم، باز هم توصیه می‌کنم که از اسلام دست بر ندارید. نگذارید دشمن جای رزمندگان را خالی ببیند. به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان جواب دهید. بازماندگان من هم‌چون بازماندگان حسین، زینب‌وار در مقابل دشمن مقاومت کنید. از حسین زمان (خمینی کبیر، رهبر بیدار دل) دست بر ندارید.

و السلام

انتهای پیام/